Un dernier au revoir

Un dernier au revoir

Un dernier au revoir, grâce à Ambulanz Wonsch

Il y a des instants dans la vie que l’on ne peut pas rater, des moments qui dépassent la maladie, la souffrance ou même la fin proche. Patrick, atteint d’une tumeur au cerveau et paralysé du côté gauche, fait aujourd’hui partie de ces personnes que la vie a clouées dans une chaise roulante. Ses déplacements sont devenus impossibles… ou du moins, c’est ce que l’on croyait.

Grâce à l’association Ambulanz Wonsch, un espoir est né. Patrick avait un souhait simple, profondément humain : revoir sa maman, âgée de 94 ans, elle aussi en soins palliatifs, pour un dernier moment ensemble. Tout était prévu : une visite l’après-midi à l’hôpital Vivalia de Virton, un instant suspendu dans le temps pour renouer un lien si précieux, une dernière fois.

Mais la vie, dans sa cruauté parfois injuste, a bouleversé ce moment. Le matin même du transfert, nous avons appris la terrible nouvelle : sa maman venait de s’éteindre.

Nous pensions alors annuler le trajet… Mais l’équipe d’Ambulanz Wonsch, dans sa bienveillance et sa douceur, a maintenu le transfert. Ils ont compris, sans qu’on ait à trop parler, l’importance que ce moment revêtait malgré tout. Grâce à eux, Patrick a pu être conduit en ambulance jusqu’au chevet de sa mère, quelques heures seulement après son départ.

L’émotion était immense. Dans le silence d’une chambre d’hôpital, Patrick a pu lui dire au revoir. Il n’a pas pu lui parler de vive voix, mais il a été là. Présent. Les larmes, la douleur, la paix aussi. Tout était là.

Ce moment, Ambulanz Wonsch l’a rendu possible. Ce dernier adieu, si précieux, n’aurait jamais eu lieu sans eux.

De tout cœur, merci à cette équipe exceptionnelle. Merci pour votre humanité, votre accompagnement, votre respect. Vous avez offert à Patrick un souvenir inestimable – celui d’avoir pu dire au revoir à sa maman.

Avec toute notre gratitude,
Mme et M W.

E magescht Treffe mam Winnie Puuh

E magescht Treffe mam Winnie Puuh
1. Dag: D’Rees zu engem mageschen Treffen✨
 
Wann ee Fan vum Winnie Puuh ass, an dat säitdeem een zwee Joer al ass, kënnt iergendwann den Zäitpunkt, wou een en onbedéngt treffe wëll. Mee wéi mécht een dat, wann een nëmmen 9 Joer huet?
 
Wéi mir dës besonnesch Ufro kritt hunn, hu mir eis un de Winnie gewant, fir ze froen, wéini hien Zäit hätt. An en hat tatsächlech den 8. Mäerz Zäit, a war méi wéi frou säin Hunneg op fir e Moment d’Säit ze setzen, fir dëst léift Meedchen a sengem Haus bei EuroDisney ze empfänken.
 
E Freideg de Moie si mir eise klenge Gaascht siche gefuer, dee méi wéi prett fir dëst Abenteuer war – opgereegt a mat engem wonnerschéine selwergebastelte Kaddo fir eis a mam Winnie am Gepäck.
 
Nodeems d’Ambulanz alles agelueden hat an eise Gaascht bequeem installéiert war, hu mir eis op de Wee op Paräis gemaach. Et war eng laang Rees fir hatt, mee mat enger Playlist voller Kannerlidder an enger klengen Diskokugel, déi am Sonneliicht geblénkt huet, ass d’Zäit verflunn a waren du beemol awer séier do.
 
Nom Check-In am Disney Hotel, si mir direkt an de Park gaangen. Eise klenge Gaascht war begeeschtert a wollt näischt vun de Sehenswürdegkeeten an de Geräischer ronderëm verpassen.
 
Den Héichpunkt vum Dag war natierlech d’Parad, wou mir eng perfekt Plaz haten, fir d’Magie ganz no ze erliewen. Um Wee fir dohin huet eis eng léif Fra mat engem wonnerschéine Mickey-Maus-Ballon iwwerrascht.
Zum Schluss vum Dag ware mir op d’Karussell, ier mer fir d’Owesiessen erëm zeréck an den Hotel gaange sinn, fir eis fir deen nächsten Dag auszerouen.
 
🍯🍯🍯
 
2. Dag: 🍯En Dram geet an Erfëllung: E magescht Treffe mam Winnie Puuh✨
 
De groussen Dag war endlech do: De Moment, op deen eise klenge Gaascht sou laang gewaart huet. Mir hunn den Dag fréi mat engem gudde Früstück ugefaangen, ier mir eis op de Wee an de Park gemaach hunn. Och dës Kéier war eise klenge Gaascht vun allem wat ronderëm geschitt ass faszinéiert.
 
No engem Tour am ‘It’s a Small World’ an an ‘den Tase vum verréckten Huttmécher’, konnte mir souguer d’Mickey Maus treffen! Als besonnesch Iwwerraschung hate mir heemlech e Winnie-Puuh-Petzi fir hatt besuergt, e klenge Kaddo fir de bevirstoende Moment nach méi magesch ze maachen.
 
Nom Mëttegiesse war et du sou wäit. Mir stoungen um ausgemaachten Treffpunkt virun de groussen Dieren an hunn opgereegt a voller Virfreed gewaart. Du beemol goungen d’Dieren op, an do stoung en.
 
De Winnie Puuh huet sech de Bauch geriwwen an hat schonn op dat klengt Meedche gewaart. Seng Reaktioun war absolutt onbezuelbar. Fir d’éischt war hatt e bësse schei, iwwerwältegt vum Treffe mat sengem groussen Held. Mee no e puer Minutten, koum eng richteg Verbindung zu Stand, an e breet, stralend Laache war op sengem Gesiicht ze gesinn.
 
Ze erliewen, wéi d’Bindung tëscht dem Winnie Puuh a sengem grousse Fan gewuess ass, war fir all d’Persounen, déi do waren, e beréierende Moment.
Mir hunn eis zeréckgehalen, fir hinnen Zäit zu zwee ze ginn, fir dëse spezielle Moment zesummen ze genéissen. No an no huet sech hir Verbindung verdéift an huet d’Treffen zu eppes wierklech Mageschem gemaach.
 
De Kaddo, den hatt fir de Winnie Puuh dobäi hat, gouf mat vill Freed entgéintgeholl – hien huet sech wierklech driwwer gefreet! De Kaddo huet elo eng ganz speziell Plaz a sengem Haus, bestëmmt niewent sengem beléiften Hunnegdëppchen!
 
No enger Zäit, koum de Moment, Äddi ze soen. De Winnie huet dofir gesuergt, datt den Abschid duuss an natierlech war, sou datt den Iwwergang einfach war. No enger häerzlecher Bierenëmäerblung fir jiddereen, hu mir eis erëm op de Wee gemaach, sinn zefridden duerch de Park getrëppelt a hunn nach e puer Souvenire fir mat heem kaf.
 
Mir fillen eis immens geéiert, datt mir dozou bäidroe konnten, dëse schéine Wonsch an Erfëllung goen ze loossen, a wëssen, datt déi geschafen Erënnerungen e Liewe laang an Éiere gehale ginn.
 
🙏🏻E grousse Merci un eise Partner Hospilux S.A., un Oeuvre Nationale fir d’Ënnerstëtze vun dësem Wonsch an un dat ganzt #Disney-Team, dat dëst onvergiesslech Treffe méiglech gemaach huet.
 
 
 
 
 
 
 
 
🇬🇧
When you’ve been a fan of Winnie the Pooh since you were two years old, there comes a time when you really want to meet him. But how do you make that happen when you’re only 9?
 
So, when we received this special request, we reached out to Winnie to see when he’d be available. And sure enough, on 08.03, he had time and was more than happy to set his honey aside for a while to welcome this sweet girl into his home at EuroDisney.
 
On Friday morning, we picked up our little guest, who was completely ready for the adventure—excited and carrying a beautiful handmade gift for both us and Winnie.
 
Once the ambulance was carefully packed, and our guest was comfortably settled, we set off for Paris. It was a long journey for her, but with a playlist full of children’s songs and little disco lights dancing in the sunlight, the time passed quickly, and before we knew it, we had arrived.
 
After checking in at a Disney hotel, we spent some time exploring the park. Our little guest was in awe, soaking in the sights and sounds around her. The highlight of the day was, of course, the parade, where we had a perfect spot to enjoy the magic up close.
 
Along the way, a kind lady surprised us with a beautiful Mickey balloon.To end the day, we took a ride on the carousel before heading back to the hotel for dinner and a good night’s sleep—resting up for the big day ahead.
 
 
 
Day 2: A Dream Come True: A Magical Meeting with Winnie the Pooh
The big day had finally arrived—the moment she had been waiting for was about to happen.
We started the morning with an early and delicious breakfast before heading out to explore more of the parks.
 
Once again, our little lady was mesmerized by everything around her.
After enjoying a ride on It’s a Small World and spinning in the Mad Hatter’s Teacups, we even got to meet Mickey!
 
As a special surprise, we had secretly arranged a Winnie the Pooh plush for her, a little gift to make the upcoming moment even more magical.
 
After lunch, it was time. We stood waiting in front of the large doors at the agreed meeting spot, excitement and anticipation filling the air. Then, the doors opened—and there he was. Winnie the Pooh stood there, rubbing his belly, already waiting for her.
 
Her reaction was absolutely priceless. At first, she was a little shy, overwhelmed by meeting her greatest hero. But within moments, a connection formed, and a big, radiant smile spread across her face.
Watching the bond between Pooh and his biggest fan grow was a truly touching experience for everyone present. We took a step back, giving them space to share this special moment together. Bit by bit, their connection deepened, turning the encounter into something truly magical.
 
The gift she had brought for Pooh was met with pure delight—he absolutely loved it! No doubt, it now has a special place in his home, right next to his beloved honey pot.
 
After a while, it was time to say goodbye. Winnie made sure the farewell was gentle and natural, so the transition felt easy. With a warm bear hug for everyone, we set off again, happily wandering through the park and picking out souvenirs to bring home.
 
We feel incredibly honored to have helped make this beautiful wish come true and know that the memories created will be cherished for a lifetime.
 
A heartfelt thank you to our partner Hospilux SA, Œuvre Nationale, for supporting this wish, and to the Disney team for making this unforgettable meeting possible

E groussen Häerzenswonsch gouf erfëllt: D’Magie vum EuroDisney nach eng Kéier erliewen

🇫🇷
Chère équipe d’Ambulanz Wonsch,

Je tiens à vous exprimer toute ma gratitude pour le soutien et l’accompagnement que vous avez offerts à Serge, mon mari.

Grâce à votre générosité, il a pu vivre un moment magique et précieux et réaliser un dernier rêve cher à son coeur, malgré la maladie.

Votre attention, votre bienveillance ainsi que votre engagement ont rendu possible ce moment inoubliable, qui restera pour nous tous une source de réconfort et des merveilleux souvenirs.

Vous avez fait bien plus qu’offrir un rêve, vous avez apporté des étoiles dans les yeux et de la lumière dans une période très difficile.

Merci infiniment pour tout ce que vous faites au quotidien pour apporter du bonheur et réconfort aux familles et pour la façon si humaine avec laquelle vous honorez chaque personne.

Et pour cela nous vous en sommes profondément reconnaissants.

Merci de tout coeur.
-Christèle et Serge Kremp

 

 

🇬🇧
Dear Ambulanz Wonsch team,

I would like to express my gratitude for the support and guidance you provided for my husband Serge.

Thanks to your generosity, he was able to experience a magical and precious moment and realize one last dream dear to his heart, despite his illness.

Your attention, kindness and commitment made this unforgettable moment possible, and it will remain a source of comfort and wonderful memories for all of us.

You did much more than offer a dream; you brought stars and light to a very difficult time.

Thank you so much for everything you do on a daily basis to bring happiness and comfort to families, and for the very human way in which you honor each and every person.

And for that we are deeply grateful.

Thank you from the bottom of our hearts.

-Christèle and Serge Kremp



🇱🇺
Leiwen Team vun der Ambulanz Wonsch, 

Ech wëll Iech vun Häerzen Merci soen fir d’Ënnerstëtzung, d’Léift an déi ganz Organisatioun, déi Dir dem Serge geschenkt hutt, an d’Méiglechkeet, säin Wonsch ze erfëllen nach emol an den Disney ze fueren, an ze genéissen.

Dëse Moment huet him vill Kraaft ginn an hien haat nëmmen Stären an den Aan.

Dir hutt net nëmmen e Wonsch erfëllt, mee och Freed an Hoffnung an eng schwiereg Zäit bruecht. Är Hëllef an ären Engagement bedeiten eis immens vill, a mir wäerten dëse Geste ëmmer an eise Gedanken a ganz häerzlech an eiser Erënnerung fir emmer behalen.

Vun Häerzen MERCI

Speziell dem Karen, dem Florence an dem Gilles. Dir sidd imens

E Wonsch, deen hie fir onméiglech gehal huet,– eng Motorradsfahrt iwwert d´Musel.

E grousst Laachen, zwee Dommen no uewen a pur Freed. ‘Et war fantastesch!’, sot den Här (1964), e laangjäregen Motorradsfuerer, no der Motorradsfahrt, déi seng léif Fra him als verfréite Gebuertsdagsiwwerraschung organiséiert huet.
 
Um Moien, wéi mir hie bei SERVIOR #Diddeleng siche gaang sinn, ass d’Iwwerraschung enthuelt ginn. „O Jong“, huet hie geflüstert, wärend hien seng Fra mat verwonnerten Aen ugekuckt huet. Et war kloer dat dëst net just e Geschenk war – et war eng Geste aus Léift, eng Méiglechkeet fir si, ee vu sengen Dreem wouere ginn ze loossen.
 
E Wonsch, deen hie fir onméiglech gehal huet, sollt an Erfëllung goen – eng Motorradsfahrt iwwert d´Musel.
 
Mee et war real. Zu Réimich huet en speziellt Motorrad mat Kärchen op hien gewaart. Wou mir ukomm sinn, koum nach eng weider Iwwerraschung: e Grupp vu Motorradsfuerer hat sech versammelt, fir hie bei dëser besonnescher Faart ze begleeden.
 
Mir hunn den Här behutsam an d´Kärche gesat an hunn dofir gesuergt, dat hien et bequeem hat, an dunn ass et lass gaang. Hien war de Kapp vun der Grupp, an déi aner Motorradsfuerer sinn him nogefuer, hunn de Verkéier gemeeschtert an hu fir eng reiwungslos Faart gesuergt. Et war e beandrockenden Unbleck fir alleguer.
 
Den Här huet d´Faart sou genoss, dat en de Wonsch geäussert huet, och nach bis zu eisem nächsten Halt an der Kärche matzefueren – senger fréierer Aarbechtsplaz, Servior Op der Ruhm.
 
Mir si sengem Wonsch nokomm an hunn hien dun an eiser Ambulanz raschte gelooss, bevir mir fir d´Mëttegiesse mat him an e Restaurant gaang sinn, deen d´Koppel gutt kennt: ‘Maybe not Bobs’  an der Rives de Clausen.
 
Wärend dem Dag a beim Iesse konnt een di déif Verbonnenheet tëscht deenen zwee gesinn, en stellt Verständnis an eng déif Léift. An hiren Aan huet sech Freed rëmgespigelt, him dëst Geschenk ze maachen, wärend seng Aen voller Dankbarkeet fir hire gutt duerchduechte Geste waren. Et ass net just em d´Faart gaang – mee em d´Léift déi si fir eneen empfannen.
 
No engem gudden Iessen an häerzlechem Äddi soe sinn mir rëm ‘heem’ gefuer (zréck an Diddeleng), wou mir den Dag Revue passéiere gelooss hunn, eis ausgetosch hun an sou Erennerungen geschaaf hun an all den Menschen an hieren Härzer, di Deel vun desem onvergiesslechen Erliefnisser waren.

Dësen Här (1978) ass ëmmer gär mam Vëlo gefuer, an dat war eppes wat hien nach eng leschte Kéier wollt maachen

Dësen Här (1978) ass ëmmer gär mam Vëlo gefuer, an dat war eppes wat hien nach eng leschte Kéier wollt maachen. Also hu mir him dat zesumme gemaach.
 

Mat engem ausgeléinte Vëlo vun der Fondation Pescatore si mer op Nidderfeelen gefuer, wou mer eis eng wonnerschéi Vëlosstrecke bis op Waarken erausgesicht hunn.

D´Wieder war eis gutt gewaart, an zum richtegen Zäitpunkt war et dreschen, souguer d´Sonn huet sech weise gelooss.
 
De Wee ass duerch de Bësch a laanscht Beem gaang, laanscht Felder, kleng Baachen a laanscht Déieren. E bësse Wand an e verluerene Reendrëpsen op sengem Gesiicht, hunn d´Faart du completéiert.
 
Den Här huet et siichtbar genoss, wärend der Faart sinn seng Aen mei grouss ginn, a säi Laache méi breet wéi mir duerch déi schéin Géigend gefuer.
 
No engem Drink an engem Café, si mer dunn “heem” gefuer. Rëm a sengem Bett, war hie midd awer ganz frou. Mir hunn eis häerzlech Äddi gesot, am Gewëssen dat hie schéi Erënnerunge geschaaft huet.♥️
 
 
 
 
🇬🇧
This gentleman (1978) used to cycle every day, and ‘cycling’ that was something he really wanted to do one more time. So, we made it happen together.
 
With a bike borrowed from Fondation Pescatore, we traveled to Niederfeulen, where we had mapped out a beautiful route to Warken in advance.
 
The weather was favorable to us, and just in time, it was dry, and the sun even gave us a glimpse of itself. The tree-lined paths led us through the forest along fields, over small bridges and ditches, and along animals. 
 
The gentleman visibly enjoyed it; during the ride, his eyes grew larger, and his smile wider as we rode through the beautiful area.
 
After a pleasant drink in a café, we headed back ‘home’. Once he was back in his bed, he was tired but very happy. We bid each other a warm farewell, knowing he had made some very beautiful memories to look back on.♥️

Mir haten d’Éier de Wonsch vun enger Fra ze erfëllen, déi eng Krankesalbung an der schéiner Kathedral Notre-Dame wouer huele wollt.

KrankeSalbung
Mir haten d’Éier de Wonsch vun enger Fra ze erfëllen, déi eng Krankesalbung an der schéiner Kathedral Notre-Dame wouer huele wollt.

Si wëll net op Fotoe gesi ginn (wat mir respektéieren), mä mir kënnen Iech soen, datt si ganz frou war Krankesalbung virun der Kierch matzemaachen an et wierklech genoss huet.
 
De Gesang an d’Musek ware wonnerbar a si krut mat Freed de Seegen an den hellegen Ueleg.
 
Mir sinn dunn an e Café vun der Kathedral e waarme Patt drénke gaang, wou si och eng lëtzebuergesch Iwwersetzung vun de Véier Evangelie kafe konnt.
 
Um Heemwee hu mer du wéinst Stau an der Stad missen Demi-Tour huelen, mee d’Madame war frou iwwert d’Verlängerung an en onerwaarten Trip duerch Stad, a wéi si laanscht d’Kasematten an duerch Clausen gefuer ass, huet si d’Vue genoss an mat eis gegeckst a gelaacht.
 
De ganzen Nomëtteg huet si eis ëmmer gesot wéi e schéinen Nomëtteg si hat a wéi et hir gehollef huet. D’Situatioun an där si sech befënnt ass schwéier fir si, awer en Dag wéi dëse gëtt hier wierklech Courage fir alles op eng vill méi agreabel Aart a Weis ze bewältegen.

Dës Madame wollt nach eng Kéier op d’Mier goen.

“Soen der Equipe fier dée flott 2 Déeg, 15 an 16.01. merci an daat sie sech wonnerbar em meng Fraa bekemmert hun an Holland. Den Service as nehmen ze rekommer. deren. Nach eng kéer an ganz grossen Merci vum vollen Herzen, meng hut ganz gut gefallen.”

 

“E riisen Merciìi, dass där der Mme dei 2 Deeg an Holland ermeiglecht hudd. Sie woar begeeschtert an huet richteg gestrahlt an hat haut nach e Laachen am Gesiit. Top Arbecht mat ganz ganz leiwen Leit. Merciiii”

Dësen Här huet seng Zäit zu Knokke genoss

“Dem ‘Paul’ seng Famille seet ierch vun ganzem ❤️merci vir dei onvergieslech Erênerungen
De Spaass de mir haten 👍🏻 Super das et esou Leit wei iech get mat all Respeckt zeien ech den Hut virun iech wat dir lëscht.

Merci vir de schein Momenter, Erënnerungen ,laachen an kreichen eng lëschteg Geselschaft eng grouss Famille.

Merci Ambulanz Wonsch vir aer Ënnerstëzung❤️
Zesummen waren mir Starck💪
Merci iech all!”

This lady wanted to visit kittens to cuddle them one more time

Pour mon voeu demandé, il à été réalisé et plein de surprises. Les 4 personnes bénévoles qui m’ont aide, elles étaient tres professional. Toujours bien veillantes et protectrices envers moi.

 

Cette journee à été merveilleuse pour moi maman et mes amis qui sont venus de Paris et Liege. N’ayez pas peur d’emettre des voeux car des persoonnes au grand coeur vont essaye de les réaliser. je remercie toute l’équipe en les embras sont très fort.

                              – Amandine